Dwangstoornis test
Smetvrees duikt regelmatig op in de media. Bij smetvrees speelt de angst om besmet te raken of anderen te besmetten een grote rol. De aandoening wordt regelmatig wasdrang genoemd. Iemand met smetvrees wast zichzelf en zijn/haar spullen veel en langdurig.Sommige patienten zijn bang om zelf besmet te raken. En andere patienten zullen de vrees hebben om een ander te besmetten. Met het veelvuldig wassen van zichzelf en zijn of haar spullen denkt de patient besmetting tegen te gaan. Voor buitenstaanders zijn de dwanghandelingen een beetje vreemd. Voor de patient zijn ze echter van onschatbare waarde. In veel gevallen heeft de angst een grote invloed op de gedachten van de patient. Iemand met smetvrees kan geloven dat hij of zij doodgaat door andermans bestek te gebruiken. In werkelijkheid is die kans natuurlijk erg klein.
Bij de behandeling van smetvrees wordt er in de regel gekozen voor exposure en responspreventie. Bij deze behandeling wordt de patient geconfronteerd met de situaties die hij of zij zo eng vindt. Bijvoorbeeld trapleuningen vanaf nu wel gebruiken en handen niet wassen na iemand een hand gegeven te hebben. Hopelijk leert de patient zo inzien dat de dwanghandelingen helemaal niet nodig zijn.
In een angsthierarchie worden de moeilijke situaties opgesomd. De patient zal als eerst met de minst moeilijke situatie worden geconfronteerd. Op het laatst wordt de meest gevreesde situatie ondergaan. Zo wordt het opgebouwd en kan de patient de dwanghandelingen stapsgewijs afleren.
Men kan de behandeling van smetvrees uitbreiden met medicatie. In het geval dat met exposure en responspreventie niet de gewenste resultaten worden behaald, kan medicatie een uitkomst bieden. Alleen medicatie en geen exposure en responspreventie is ook goed mogelijk.
